we betalen ons blauw aan belastingen maar de overheid levert steeds minder. De disfunctionele overheid. Wat is hier aan de hand?
veiligheid in het geding
Nederland is één van de zwaarst belaste landen ter wereld. De vraag is wat we daar voor terug krijgen? Is het veiligheid met de vele bommen aan huizen (meer dan 1100 per jaar), vrouwen die zich onveilig voelen, homo’s die zich steeds minder durven te laten zien en de politie die niet thuis geeft voor ‘eenvoudige aangiften’ zoals fietsendiefstal.
democratische rechtstaat in het geding
Niet alleen de veiligheid is aan het aftakelen ook de democratische rechtstaat is in het geding. Bouwprojecten worden gefrustreerd door eindeloze bezwaarprocedures in de wetenschap dat deze een zeer lange tijd in beslag nemen. Het gaat dus niet zozeer om de uitkomst van de bezwaarprocedure maar vooral om het proces te frustreren. Met andere woorden; de rechtstaat wordt oneigenlijk gebruikt of liever gezegd misbruikt. Uitgeprocedeerde asielzoekers waarvan de rechter heeft gezegd dat deze dienen te worden uitgezet maar niet gaan. Ze gaan niet omdat linkse gemeenten zoals Femke Halsema van Amsterdam ‘dit soort beleid niet uitvoeren’. Dan zijn er ook de kerken die geen boodschap hebben aan het vonnis van de rechter want de ‘barmhartigheid is in het geding’ en ondermijnen met hun ‘kerk asiel’ eveneens de rechtstaat. Lees meer over kerk asiel en de media
afhakers, soevereinen en extremisten
De eenvoudige burger die hier naar staat te kijken vraagt zich af wat de democratische rechtstaat nog waard is en wat hij eigenlijk terugkrijgt voor de zuurverdiende belastinggelden. In het verlengde hiervan klaren sommige mensen zich ‘soeverein’. De overheid houdt zich niet aan de regels; dus ik ook niet is de gedachte. Grosso modo is 70% van de burgers is tegen weer een nieuw asielzoekerscentrum, maar in de huidige democratische rechtstaat heeft de overheid hier geen boodschap aan. Het hotel wordt door het COA danwel ministerie van binnenlandse zaken opgekocht, de gemeenteraad speelt verstoppertje en de weer een gedeelte van de eindeloze stroom asielzoekers wordt weer aangeleverd.
Het mag duidelijk zijn dat de burger zich steeds minder gehoord voelt en gaat daardoor naar alternatieven zoeken zoals AfD, Le Penn, Wilders etc etc. Linkse politici kijken dan niet naar zichzelf maar demoniseren deze burgers als fascisten, islamofoben, xenofoben en wat al niet meer. Dit maakt het debat giftig waar alles behalve een oplossing voor het probleem wordt gevonden.
Schrijver Ilja Leonard Pfeiffer stelt dat de huidige democratie ‘disfunctioneel’ is geworden door haar complexiteit. Hierdoor is het systeem vastgelopen en als resultaat hebben steeds minder burgers vertrouwen in de overheid. De overheid levert niet. Als 70% van de burgers tegen een nieuw asielzoekerscentrum is, en het komt er toch, hoe kan dit? Het antwoord is dat grosso modo slechts 15% van de gemeenteraad beleidsruimte heeft en voor de overige 85% louter uitvoerder is van beleid uit Den Haag. En Den Haag is op haar beurt weer gebonden aan technocratisch Brussel en deze is dan weer op haar beurt gedwongen zich te houden aan allerlei internationale verdragen.
Schrijver Ilja Leonard Pfeiffer neemt als voorbeeld de ingestorte brug in Genua, Italië waar een autocratische leider snel resultaten boekt itt democratisch bestel die de brug nooit in zo’n kort tijdsbestek had kunnen bouwen. De eindconclusie is: een autocratische leider die levert òf een disfunctioneel democratisch systeem die niet levert. Om de wind uit eventuele autocratische leiders weg te nemen pleit ik voor een tussenweg, dwz, flink snoeien in de onwerkbare regels zoals verouderde verdragen en indien mogelijk zoveel mogelijk decentraal dichtbij de burger zodat ook geleverd kan worden. Kijk zelf de documentaire met schrijver Ilja Leonard Pfeiffer en zijn voorbeeld van de ingestorte brug die in no time – zonder enige democratische vertraging – werd opgeleverd.